Witam was serdecznie w drugim artykule z serii przekazywanie argumentów funkcji. Dzisiaj zapoznamy się z metodą przekazywania argumentów przez wskaźnik.

No to do dzieła.

Na początku za inicjujemy sobie trzy zmienne o nazwach: długosc, szerokosc, wysokosc.

int dlugosc = 10;

int szerokosc = 20;

int wysokosc = 30;

Teraz utworzymy sobie trzy wskaźniki, do każdej zmiennej po jednym. Części o wskaźnikach dowiedzieliśmy się, że wskaźnik możemy utworzyć w jednym kroku, od razu przypisując wartość do wskaźnika, albo w dwóch krokach w pierwszym kroku tworząc sam wskaźnik, a w drugim kroku przypisując temu wskaźnikowi odpowiednią wartość.

Dla pierwszej zmiennej utworzymy wskaźnik pierwszą metodą.

int *wsk_dlugosc = &dlugosc;

Utworzyliśmy wskaźnik o nazwie wsk_dlugosc i przypisaliśmy do wskaźnika adres zmiennej długosc.

Dla zmiennej szerokosc,  dla odmiany, utworzymy wskaźnik w dwóch krokach.

int *wsk_szerokosc;

wsk_szerokosc = &szerokosc;

Efekt końcowy w obu przypadkach będzie identyczny.

I został  nam jeszcze trzeci wskaźnik dla zmiennej wysokosc.

int *wsk_wysokosc = &wysokosc;

W tym momencie utworzymy sobie funkcję o nazwie podwoj_wymiary, która będzie miała za zadanie dwukrotne zwiększenie każdego z wymiarów.

Nasza funkcja będzie wyglądała jak poniżej. Pamiętaj o tym  żeby umieścić funkcję poza główną funkcją main().

void podwoj_wymiary(int *dl, int *szer, int *wys)

{

    *dl = *dl * 2;

    *szer = *szer * 2;

    *wys = *wys * 2;

}

Przeanalizujmy pierwszą linijkę. Na początku słówko void oznacza że funkcja nie zwraca żadnych wartości.  Następnie znajduje się nazwa funkcji, czyli u nas podwoj_wymiary.  Po nazwie funkcji  w nawiasie  znajdują się argumenty, które przekazujemy do funkcji. W naszym przypadku znajdują się tutaj definicje trzech wskaźników ze wskazaniem typów zmiennych na które wskazują. W ciele funkcji wykorzystujemy owe wskaźniki do podwojenia wartości na które wskazują te wskaźniki.

Z części o wskaźnikach wiemy, że przy definicji wskaźnika używamy znaku * dla oznaczenia że definiujemy wskaźnik. Natomiast później przy pracy ze wskaźnikiem jeżeli używamy znaku * to odwołujemy się do wartości zmiennej na którą wskazuje wskaźnik. Zerknij jeszcze raz na definicje funkcji podwoj_wymiary. W związku z powyższym co innego będzie oznaczała * w nawiasach w miejscu definicji argumentów funkcji a co innego będzie oznaczała * w ciele funkcji.

W części dotyczącej argumentów funkcji definiujemy zmienne wskaźnikowe (wskaźniki), a w ciele funkcji poprzez znak * będziemy odwoływać się do wartości zmiennej na którą wskazuje wskaźnik.

Teraz pozostaje nam tylko powrót do funkcji głównej i wywołanie funkcji podwoj_wymiary.

podwoj_wymiary(wsk_dlugosc, wsk_szerokosc, wsk_wysokosc);

Przy wywołaniu funkcji korzystamy z nazw wskaźników, więc do funkcji przekażemy adresy komórek pamięci RAM które znajdują się we wskaźnikach.

Na samym końcu pozostaje nam tylko wyświetlanie wartości zmiennych długosc, szerokosc, wysokosc.

cout << "Dlugosc : " << dlugosc << endl;

cout << "Szerokosc : " << szerokosc << endl;

cout << "Wysokosc : " << wysokosc << endl;

Całość naszego programu będzie wyglądał jak poniżej.

#include <iostream>

#include <conio.h>

using namespace std;

void podwoj_wymiary(int *dl, int *szer, int *wys)

{

    *dl = *dl * 2;

    *szer = *szer * 2;

    *wys = *wys * 2;

}

int main()

{

    // inicjalizacja zmiennych

    int dlugosc = 10;

    int szerokosc = 20;

    int wysokosc = 30;

    // wskazniki

    int *wsk_dlugosc = &dlugosc;

    int *wsk_szerokosc = &szerokosc;

    int *wsk_wysokosc = &wysokosc;

    // wywolanie funkcji

    podwoj_wymiary(wsk_dlugosc, wsk_szerokosc, wsk_wysokosc);

    // wyswietlenie nowych wartosci

    cout << "Dlugosc : " << dlugosc << endl;

    cout << "Szerokosc : " << szerokosc << endl;

    cout << "Wysokosc : " << wysokosc << endl;

    getch();

    return 0;

Po uruchomieniu programu na ekranie powinniśmy otrzymać następujący wynik.

Dlugosc : 20

Szerokosc : 40

Wysokosc : 60

Przeanalizujmy co się stało? Dlaczego wartości zmiennych długosc, szerokosc i wysokosc są dwukrotnie większe niż zdefiniowane na początku mimo, że nasza funkcja podwoj_wymiary nic nie zwraca bo jest typu void?

Odpowiedź jest prosta. Do funkcji podwoj_wymiary przekazaliśmy wskaźniki wszystkich trzech zmiennych, ale wewnątrz funkcji odwoływaliśmy się do wartości tych zmiennych, czyli pracowaliśmy na oryginalnych wartościach. Dlatego mimo że funkcja podwoj_wymiary nic nie zwraca, zmieniła wartości na które wskazują nasze wskaźniki.

Zwróć jeszcze uwagę na jedną rzecz. Przy przekazywaniu do funkcji argumentów przez wartość funkcja zwracała tylko jedną wartość. Natomiast tutaj przy przekazaniu do funkcji argumentów przez wskaźnik naraz mogliśmy zmodyfikować wartości trzech zmiennych. To także duża zaleta tej metody.

Myślę że przekazywanie argumentów przez wskaźnik nie stanowi już dla ciebie żadnego problemu. Zapraszam cię serdecznie do kolejnych artykułów.

Poniżej link do kodu z tego odcinka:

CodeBlocks   C++Builder 10.2